Als mensen, gehuwden of geregistreerd partners, gaan scheiden zijn ze verplicht een ouderschapsplan op te stellen. Dit geldt ook voor samenwonende ouders met gezamenlijk gezag.
Een ouderschapsplan bestaat uit de afspraken die ouders onderling maken die betrekking hebben op de opvoeding van hun kind(eren).
Er moeten een aantal minimale onderwerpen in staan die betrekking hebben op de opvoeding, zorg, schoolkeuze en dat soort zaken. Ook de financiële en -omgangsafspraken komen aan bod.
Enerzijds is het prettig om niet alles gedetailleerd te vermelden zodat er ook wat flexibiliteit is en niet alles in regeltjes wordt gestopt. Aan de andere kant zijn diezelfde regeltjes vaak ter voorkoming van discussies en geeft het juist weer duidelijkheid. Het is vaak aan de ouders zelf om te bepalen wat het beste bij hen past.
Belangrijk is om te weten dat het vaak een “momentopname” is en dat je de opvoeding van kinderen op papier kan vastleggen maar in de praktijk wordt toch vaak anders gehandeld. Ouders, maar ook kinderen veranderen en kinderen krijgen vaak een duidelijke mening naarmate ze ouder worden. Hier moeten ouders mee om leren gaan. Dit gaat niet altijd even makkelijk in de praktijk.
Het ouderschapsplan is dus verplicht, maar in de praktijk blijkt dat er heel vaak van wordt afgeweken. Het is dus soms ook wel een document dat na de echtscheiding nooit meer wordt ingekeken omdat het “de dag na de echtscheiding” slechts een theoretisch document is. Aan de andere kant kan het ook heel waardevol blijken als partijen willen afwijken, tegen de zin van de ander, van de gemaakte afspraken.
Het ene ouderschapsplan is dus één A-4tje terwijl de andere heel veel gedetailleerde pagina’s behelst.
Wij kunnen hierin een helpende hand in zijn.
